یکی بود یکی نبود ، من بودم و تو نبــــــــــــــــــــــــودی ،

زیر سقف اتاق تنهایی ، تو را میخواستم و رفتــــــــــه بودی

یکی عاشق بود ، یکی بی وفــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــا ،

من مثل شیشه شکستم و تو خرده شیشه ها را گذاشتی زیر پا

یکی به انتظار ، یکی بی خیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــال ،

من در انتظارت نشستم و تو شدی حسرتی در این انتـــــــظار

یکی بود یکی نبود ، من بودم و تو رفتــــــــــــــــــــه بودی ،

برای پیدا کردنت هیچ ردپایی از خودت نگذاشته بـــــــــــودی

یکی چشمهایش پر از اشک شده ، یکی به جرم دلشـــــــــــــــــــــــکستن فراری شده

یکی اینجا باز هم عاشق است ، یکی در حال فرامـــــــــــــــــــــــــــــوش کردن است!

دلم به هوای تو ، بی هوا ، سر به بیابان گذاشته ، اما نمیداند که دیگر کار از کار گذشته

دیگر دلت از خط پایان گذشته و این منم که هنوز به آخــــــــــــــــــــــــر قصه نرسیده ام

جا مانده ام در قصه ای که حکایت از مجنونی تنها دارد ،

این قصه دیگر همچو آغازش جایی برای لیلی بی وفا ندارد !

سرانجام همه دلتنگی ها ، همه آن قول و قرارها همین بود ،

فاصـــــــــــــــــــــــــله من و تو بین آسمان و زمین بود

تو پرواز کردی و من خاک شدم

، مثل یک قطره آب در وسعت یک کویر خشک گرفتــــــــــــــــــــــــــــــــار شدم…

یکی بود یکی نبود ، من بودم و تو نبودی ،

تا چشم بر روی هم گذاشتم ،

برای همیشه از کنارم رفتـــــــــه بودی